12 Ocak 2015 Pazartesi

Savaş ve Çocuklar

Yazar: Murat Marti
Orta doğuda biz olup bitenleri ekranlardan seyrediyor,sosyal medyadan takip ediyoruz. Peki "Savaşın Çocukları" nın yaşadıklarının ne kadarını biliyoruz? Her şey bize gösterilenden ibaret mi? Orada ki savaşlar coğrafyanın bir kaderi durumuna gelmiş artık. Bitmek bilmeyen savaşlar, zulümler her türlü eziyet nedir bu insanların suçu?

Sivil vatandaşın tek suçu,o toprakların insanı olmak.Peki çocukları hiç düşündünüz mü nasıl bir hayatları var? Gelin bu gün bir empati yapalım.Kendimizi o çocukların yerine koyalım.Onlar sokaklarda diğer ülkede ki çocuklar gibi gezip oynayamıyor.Patlama seslerine aldırış etmeden hayatlarını sürdürüyorlar çünkü onlara bu olaylar artık doğal geliyor.Belki de hayatın her yerde aynı olduğunu düşünüyorlar.

Bulundukları coğrafya da hep gözyaşı hep acı zulüm.Böyle bir hayatı hayal edebiliyor musunuz? İşte burada ki çocuklar, çocuklarını yaşayamadan yaşıtlarından daha çabuk olgunlaşıyor.Peki yapılan zulümler niye? Hep birileri kazansın diye.Olan masum insanlara ve çocuklara oluyor.Yaşıtlarının yanına koysanız onlar aynı şeyleri paylaşamaz,oynayamazlar.Çünkü onlar bizlerin sadece tahmin edeceğimiz değil daha kötülerini yaşamakta.Fakat kimsenin umurunda değil.

Yardım kurumları nerede yok? Elbette yok;Yüzyıllarca,asırlarca oynanan oyun hep aynı senaryo.O bölgeden çıkarın yok.Mantık çıkarım yoksa benim ne işim var orada mantığı. STK'lar bile ilgilenmiyor çoğunlukla buradaki çocuklarla.Sürekli korku içinde yaşayan çocukların,korku çocukların gözlerinde artık yer etmiş.Hepsinin bakışları aynı.Hep korku tedirginlik üzerilerine bir elbise gibi yapışmış çıkaramazsınız.

Kimse kimsenin acısını bilmez,paylaşamaz.Onu yaşamak lazım.Ne derler attan düşenin halinden attan düşen anlar.Sen sadece nasıl acımıştır der geçersin.Onu tatmadıkça anlayamazsın.Sürekli bir insan korkuyla yaşar mı? Maalesef yaşıyorlar.Baktığımız da yaşamaya devam edecekler gibi görünüyor.Ya ölen o küçük bedenler,kardeşlerin bunlara şahit olmaları,nasıl bir psikolojidir? Düşün koca bir toplumun travmasını

Her zaman ki gibi zengin ülkeler yine yok.Çünkü onların oralarda bir çıkarı söz konusu değil.Daha ne anlatmak gerek,herkes aslında her şeyi biliyor,sadece seyrediyoruz olan biteni.Biri çıkıp ta yeter diyecek bir ülkemi yok,yoksa zamanımız da öyle kudretli bir lider mi?

Gelip geçmiş liderlerin sözlerini paylaşıyoruz orada burada.Düşünün o zamanlar da teknoloji ve paranın sınırlı olduğu dönemler de zamanın liderleri neler yapmışlar,tabi burada dünyaya ve ülkesine yararı dokunan devlet adamlarından söz ediyorum.Her şeyden önemlisi halkları için kendi hayatlarından vazgeçmişler.Liderlik böyle bir şey değil midir?

O bölgenin çocukları,  savaşlar durdurulmadığı sürece aynı şeyleri yaşamaya devam edecekler.Bir toplum,bir nesil böyle yetişecek.Korku,göz yaşı ve acı sanki bu halkların kaderi.Onlar  çünkü savaşın çocukları....

Yazan: Yazaroyunu


EmoticonEmoticon

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.